به شمر زمان امریکای صهیونیست

به شمرِ این  زمان به امریکای صهیونیست

بگو بمیر در خودت میرا به سعیِ نیست

که زندگی برای مردمی چه خوش گوار

بمیر ای شیوعِ هر مرض به روحُ زیست

چو انگلیس کور بود در فساد خویش

به ثقل آن فساد ساختند صهیونیست

و سازه ای که سستُ پست گشت روی کور

به تارِ خود بِپیچ عنکبوتِ سر به نیست

به آسمان معرفت

به آسمانِ معرفت سلام می کند

علی(ع)برایِ عشق اهتمام می کند

علی علی علی علی علی علی علی

شروعِ جمله ختمِ یک کلام می کند

دلاوری ز کعبه تا به خانه ی رسول(ص)

رسول(ص)با علی(جلَّ جلاله) علی(ع)امام می کند

به شیعیان صراط مستقیم می دهد

به کفرُ ظلم راه خود حرام می کند

به یا علی(ع) شروع عشق تازه می کند

به کفوِ دخترش علی(ع)تمام می کند

به پابوس عشق

به عالم ز عشق گفته ای شهید

به پابوس عشق رفته ای شهید

بنازم به رسم معرفت و عشق

به دامان عشق خفته ای شهید

ز هر خنده ات خلاصه گشت عشق

به آداب عشق تفته ای شهید

بنویس به هستی که تو هستی به علی(ع)

بنویس به هستی که تو بستی به علی(ع)

دادی به همان عهد تو دستی به علی(ع)

آن نور چه پنهان زَدُ امضا زِ علی(جلَّ جلاله)

تا بوده زِ زهرا(س) همه هستی به علی(ع)

بچرخ روزگار

بچرخ روزگار در مدارِ عشق علی(ع)

که گشت بی نشانه آن مزارِ عشق علی(ع)

بمیر دشمنش ز زورُ بازوانِ علی(ع)

زمینُ آسمان زِ کِردِگارِ عشق علی(ع)

چنان زمین به آسمان نگاه داشته غم

طلوع در غروب رهسپارِ عشق علی(ع)

به پیش رفت هر زمان و پیش بُرد جهان

جهان به هر زمان داغ دارِ عشقِ علی(ع)

همیشه دیده ام که عشق ارثِ فاطمه(س)شد

سخن ز حرفِ عشق یادگارِ عشقِ علی(ع)

بگو سخن

بگو سخن تو با علی(ع) ز دردُ غصّه

برای دشمنت سکوت شد چو قصّه

چو قصّه ای که ناگهان سکوت کرد

و قصّه را تمام شمع فووت کرد

چه فاتحان دهر گفته اند قصّه!

علی(ع)سکوت کرد در فشارِ غصّه؟

نگفته اند چون علی(ع)اسیر بود

فدک که بی علی(ع)نه با غدیر بود

دگر که می شنید حرف از علی(ع)

نهان ز دهر شد چراغِ محفلی

سخن به قدر عاشقان علی(ع)رساند

به فهم عارفان فقط علی(ع)بماند

جدا ز حق کُنان سکوت کرده اند

یهود مدح در قنوت کرده اند

به غزّه غم ز غربُ صهیونیستی

سعود در سکوتُ رقصِ نیستی

دعا کند سعود از برای خود

سکوت کرد گفت این نوای خود: 

به خون شو غزّه چون یهود مثلِ ماست

یهود سود ما به مثل نان به ماست

فقط علی(ع)سخن دهد به عدلُ داد

و بی علی(ع)دِرو کُند ز هر چه باد

علی(ع)به ظلم می زند چو طوفان

سعود می کند سکوت در فان

سعود می شود فنا به باطلی

شعور می دهد سخن فقط علی(ع)!

 

هر سکوت غیر از سکوتِ علی(ع)به ناتوانی

هر سخن که هست از سکوتِ علی(ع)چه آسمانی

این سخن به پیشِ آسمان همه بهرِ حق گردید

بی کوثر(س)نمی شود سکوتُ سُخن به حق تابید

دختری و همسری و مادرِ اهل البیتُ نَبی(ص)

با علی(ع)کوثر(س)رساند باورِ اهل البیتُ نَبی(ص)

سکوتِ علی(ع)

ببین نگاه تازه را

به دیده اش سکوت می کند تماشا

بگو سخن ز تازگی

شنیده ام که فکر می شنید آن سکوت را

بچش ز طعم تازه ای

سکوت طعم فکر می دهد

بِبوی عطر تازه

به عطر آن سکوت فکر کن فقط

سکوت تازه لمس کن 

به تازگی سکوت فکر می کند و لمس می شود

سکوت کرد علی(ع)

به فکرِ آن سکوت 

بگو سخن

به امتحان

به هر نهادِ ظلم هیچ پایِگی قرار گشت

به خلُق خویِ کفر هیچ مایگی قرار گشت

که هیچ مایه گان به هیچ پایه ای نمی شوند

به ظلمِ پست جهلِ تن نَمایگی قرار گشت

چو آدمی ز حیله ای هبوط کرد از بهشت

به امتحان به جسم رنجِ سایگی قرار گشت

(وقتی حضرت آدم(ع)فریب شیطان را خورد و عصیان کرد بلافاصله پشیمان شد و توبه کرد.خداوند توبه ی او را پذیرفت و به جبران خطا او را به دنیا هبوط داد و به مشکلات افکند تا آدم(ع)و آدمیزاد امتحان شوند یکی از امتحانات برای بشر پوشش و حجاب است و خداوند آسایشی که بی حجابان و حیله گران تجویز می کنند نمی خواهد تا نسل آدمی سختی پوشش جسم خود را بپذیرد و به انجام برساند و از شیطان که دشمن قطعی است پرهیز کند ،توبه کننده باشد و به سمت زناکاری،حرام خوری ،فساد و اینطور موارد نرود. 

متاسفانه برخی می گویند هر پرچمی که برای برپایی عدل پیش از ظهور حضرت بقیّة الله(عج)برداشته شود محکوم به سقوط است به اینان باید گفت که هر پرچمی که با تفکر عصیان باشد نه هر پرچمی و باید دانست که لزوم برپایی عدل منوط به انتظار بیهوده نیست و انتظار بیهوده را چیزی نمی دهند و خود این انتظار بیهوده محکوم به سقوط است،.وگرنه با عقل هم جور در نمی آید که انسان بنشیند و منتظر چیزی باشد که در آن هیچ نقشی به جز انتظار بیهوده ندارد و این انتظار بیهوده سبب ظلم و میدان داری ظالم است و میدان داری ظالم مانع حضور عادل است و انتظار بیهوده مانع حضور عادل است به این معنی که انتظار بیهوده دست در دست ظالم دارد و  دشمن حضرت بقیّة الله(عج)است.همچنین پرچمی که برای عدل برافراشته شد تا موقع ظهور از گزند این ظلم مصون نیست چون از عللِ افتادن پرچم پس از برافراشته شدن برای عدالت،هجوم و نفوذ ظالم و تلاش برای تغییر ماهیت دادن برای ظلم است یعنی ارکان زیر پرچم را برای تحقق ظلم به ماهیت می کشاند و هرچند این پرچم نماد خون شهیدان برای عدالت است اما زیر پرچم ساختار ظالمانه و عادلانه شده یعنی ظلم به طبع بی ایمان هایی در زیر پرچم نفوذ کرده و برخی طبعشان اندکی به بی ایمانی رفته و برخی طبعشان به بی ایمانی نمی رود و هنگامی که رویت می شود میزان ظلم را برای قضاوت پیش روی اذهان می گذارد چون از طرف ظلم قضاوت معنی ندارد و با حیله قاضی پروری برای ظلم می کند و این امتحان سخت ادامه دارد تا مقاومت به سرانجام برسد و ظهور تحقُّق یابد.

سخن عشق

سُخَنِ عشق گویُ باش بهرِ عشق هر دَمی

بی نگاهِ عشق بهرِ غُصّه نیست مرهَمی

نبضِ عاشقان تپید بهرِ نور، محفلی

شعرِ عارفان رساند بهرِ عشق همدمی 

سرگذشتِ عشق در گذشت بهرِ عاشقی

بهرِ عشق از قدیم بود خوش و خُرَّمی

هر که آشنا چه خوش به زیر آب در شنا

سرگذشتِ عشق بود خوش به دردِ بی نمی

بمیر

بمیر زودُ زودتر سرابِ نحسِ حرام

که مرده ای تو صهیونیستی به نفسِ حرام

حرامِ پوچ بخت شد سپر به امریکا

به مرده ای که مرده ای سپر ز درسِ حرام

 صهیونیست ها سپر امریکا شدند و می میرند تا مرگ امریکا معلوم نباشه و این درسی است که انگلیس یاد می دهد.

به بلندای تاریخ

به بلندایِ تاریخ بزرگ مردیست

مدّرس مَردِ مردانِ مریدِ دردیست

که فنا خود مکُن نسل مکُش به نامردان

که ز بیگانه مردن همه عزُّ وَردیست

بنشان

بِنشان پیش من از جلوه ات علی(ع)

فکرُ اندیشه ام از شیوه ات علی(ع)

از تو آسوده ام در معرفت،علی(ع)

در تو شالوده ام در گیوه ات،علی(ع)

هر بُتی بشکَنَد از خنده ات علی(ع)

آسمان می شود شرمنده ات علی(ع)

رفته بودم به محفل پیشِ هو علی(جلَّ جلاله)

گفت کو نقص،چون پرونده ات علی(ع)؟

با تو قرآنُ نبوَّت هست یا علی(ع)

بَل به قرآن امامت از مولا علی(ع)

بی علی(ع)آسمان ولله در غروب

تا طلوعی علی(ع)تابید تا علی(جلَّ جلاله)

به ناله ها

اَمون اَزون چشمِ حسود که اکبَرُ(ع)نظر کرد

میونِ این دورُ زَمون رُبابُ(ع)در به در کرد

به آهُ غم ذکرِ حسین(ع)نشاطُ تازگی داد

ترانه از لطفِ حسین(ع)به هر چه غم اثر کرد

بی آبرو

بی آبرو کودکان را می کُشد

بی آبرو هی زنان را می کُشد

در خوابِ وهمی که این مردان رَوند

بی آبرو آسمان را می کُشد

بی آبرو طبع امریکا و غرب

هان ای عرب اصلِتان را می کُشد

پس ناگهان وقتِ طوفانی وزید

طوفان بکن،چونکه بی بنیان می کُشد

(جامعه ی عرب مخصوصاً عربِ سنّی باید بداند نسل کشی امریکا و غرب فقط به این کشتار بی رحمانه که دودمانشان را از بین می برد نمی باشد و ساخت وهّابیّت و مثل آن در اهل تسنّن عارضه ای انگلیسی برای بی آبرو کردن نسل عرب است و شاید بزرگترین نسل کشی پنهان مهندسی شده باشد.آنچنان که هنگام نسل کشی کودکان عرب ،سعودی ها به شیوه ی وهّابیگری پایکوبی داشتند و بی آبرو نسلشان را به بی آبرویی می بَرد.آیا به جاهلیّت برگشته اند و فکر نمی کنند که غرب و جمعیّتی از عرب از این تناقض فاحش خسته شوند و برای فرار از آسیب هایی که به آفرینش وارد کردند به سمت سعودی ها لشکر کشی کنند؟چرا که علّت اصلی در مسلمانی را کعبه می دانند و یهودی  های صهیونیستی تاب دیدن عظمت کعبه را نداشتند و اطراف کعبه وهابیّت را شکل دادند تا نسل عربستان عوض شود و عربستان همچنانکه از نامش پیداست مهد عرب بوده است و سعودی ابزار نسل کشی پنهان و مهندسی شده در عربستان است نشان به این نشان که مقابل کشته شدن نسل عرب سکوت کرد و پس از کشتار چون یهود صهیونیستی خوار و ضعیف شد بیانیه داد.باید بدانند که این طوفان متوقف نمی شود چراکه طوفان علیه ظلم می باشد وعلّت آن خودِ ظلم است،یعنی هر قدر علیه این طوفان اقدام شود باید به این فکر کنند که چطور با روش های دیپلماسی رژیم صهیونیستی را از بین ببرند(چون عامل این طوفان است)هر چند در این ظلم که از جانب رژیم صهیونیستی بوده مردم غزه و فلسطین در اوج مظلومیّت هستند امّا باید دانست که رژیم صهیونیستی در حال از هم گسیختگی است و جهان بین الملل با مشاهده ی کشتار مظلومان این از هم گسیختگی را تماشا می کند و جمعیّت فراوان اعراب اقدام جامع در مقابل این نسل کشی انجام نمی دهد و این سبب شدیدتر شدن طوفان است چراکه رژیم صهیونیستی در ابعاد آفرینش کاملاً بی معنی و مسخ است و به از بین رفتن تمایل دارد. و هر دولت یا ملّتی که بخواهد از اکنون تا آینده حضور برای زندگی کردن داشته باشد باید به نفع این طوفانِ از بین برنده ی رژیم صهیونیستی اقدام کند و بیشترین اقدام باید از سوی عربستان برای از بین بردن رژیم صهیونیستی باشد و اگر همه پرسی برای انحلال رژیم صهیونیستی و تشکیل دولت فلسطین برگزار نشود عربستان مقصد سیر این طوفان است،طوفانی که به علت کوتاهی حکومت عربستان مظلوم و ظالم را در هم تنیده و برای شعله ورتر شدن به سوی غرب و از آنجا به عربستان شعله می کشد تا توافقات را در چگونگی نسل کشی در عربستان به سرانجام برساند.یعنی امریکا به این برنامه تکیه دارد چون بی آبرو شده و اگر عربستان را درگیر همین پیشامد کند مدّت ها از آب گل آلود ماهی می گیرد.

وصلِ غم

بسیار یاد روزگارِ غم بکُن رسول

هر روز را ز آفتابِ غم بکُن قبول

شب را به صبحِ معرفت دوباره کن شروع

تا عصرِ معرفت نهادِ غم بکُن عجول

 

آخرت تازه مانده از شروع فصل غم

فصل غم را مرور کن ز وقتِ اصل غم

اصلِ غم را بگو برای فهمِ آخرت

بسم الله، آخرت به راهِ وصل غم

به راه عشق

به راه عشق باید جان فدا کرد

که فاطمیّه ظالم را جدا کرد

جدا ز عشق شد ظالم به هر وقت

که ظلم ،این جهان ماتم سرا کرد

 

دولانده یاخچی پیس که یاددن

بوز اولده عالم ایسّی فَساددن

حرامَه تونَه گُرده قیراخدَه

چوخ اولده مال لر آزده نهاددن 

 

به عاشقان شفا رسان که خونِ عشق شد شهید

فروعِ دین که تازه شد به اصلِ دین علی(ع)دمید

علی علی علی علی علی علی علی علی(ع)

طلوعِ ماهِ عشق را رسان غروبِ خورشید

به شعر من اثر رسان ز آسمانِ خود علی(ع)

دگر پگاه گفتُ گویِ واژگونُ گُم ندید

چنان به عشق از علی(ع)شفا به عارفان رسید

که عشقُ عاشقی فقط ز صحبت از علی(ع)رسید

به دل رسان محفلی

به دل رسان تو محفلی یا علی(ع)

به صاحب الزّمان(عج)رسان حاصلی

به روزُ شب تو صبحِ محفلی علی(ع)

زِ صحبتت جهان شود مُنجَلی

به غیر عشقِ نابِ مولا علی(ع)

سخن سکوت کرد بر باطلی

شود جدا ز حرفِ کافران،علی(ع)

فقط!شفا به حرفِ عارفان علی(ع)

زهی زوال زورِ صهیونیست ها

ز زور بازُوانِ ذکر از علی(ع)

ندید هیچ دشمنی شکوه او

نبینَدَش،چه رازُ رمزِ قابلی!

به همین تیر

به همین تیرِ خودت صهیونیست

بِشَوی زود خودت سربه نیست

بشوی بهرِ ستم خوارُ پست

که ز آفاق سخن چاره چیست؟

شده ای مسخِ طلسمی ز غرب

چه کثافت شده ای مثلِ کیست

شده ای رقصِ طلسمی به شرق

و طلسمی که ز غربی به کیست؟

شبِ رقصی که ز مسخی شروع

دَمِ آخر به سعودی شَبیست

بِکِشم تیرُ کمان سویِ کفر

بِکُشم هرچه سِتم را ز زیست

که ز آفاقِ سخن،صهیونیست!

بِشَوی زود چنین سر به نیست.

(همه ی ملّت ها پس از عذاب قومِ حضرت نوح(ع)به جا ماندند و یک دین داشته اند و حضرت ابراهیم(ع)سپس حضرت موسی(ع)و حضرت عیسی(ع) برای تکمیل همان دین تلاش کرده اند،به این مفهوم که یک اتّحاد در این زمینه وجود دارد بدونِ اینکه مسلمانان به این اتّحاد خدشه ای وارد کنند.از طرفی حضرت محمَّد(ص)که پیامبر مسلمانان می باشند نیز در تکمیل همان دین تلاش کرده اند و یک اتّحاد بین مسلمانان در این زمینه وجود دارد بدونِ اینکه معتقدین به حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع)به این اتّحاد خدشه ای وارد کنند.پس اصلِ همزیستی مسالمت آمیز که همه ی ملّت ها از قومِ حضرت نوح(ع)هستند و بواسطه ی حضرت ابراهیم(ع) برای بهرمندی از الطاف الهی از طریق حضرت اسماعیل(ع)و حضرت اسحاق(ع)به دو خطّ فکری مجزّا امّا مورد قبول یکدیگر تقسیم شده اند و قابل قبول وارثانِ زمین بوده و می شود،درست می باشد.و ظلمی که به این مهم روا داشته شده و همه ی ملّت ها را با خطر مواجه ساخته سعی در کشاندن بشر برای توافق ابراهیم بوده است که از تهاجم رژیم صهیونیستی ناشی شده است و برای تهاجم بیشتر رژیم صهیونیستی تلاش می کند.اولاً این همزیستی مسالمت آمیز منهای رژیم صهیونیستی بوجود می آید و ثانیاً هم خواست خداوند و هم خواست حضرت ابراهیم(ع)توافق از طرف سِتم و با ستمکار را نمی پذیرد.پس همزیستی مسالمت آمیز با از بین بردن غدّه ی سرطانی صهیونیست به سرانجام می رسد.)