سازمانِ ملل چه تلخُ واقعی به سمتِ مرگ شد
بی نِقاب، فقط به رسمِ داوری به نفعِ گرگ شد
حیفِ رأیِ مِلل به هرچه خواستن زِ سازمانِ کفر
هرچه رأی برایِ نفعِ انگلیس چون تگرگ شد
خونِ بیستُ یک هزار کشته بی اثر ز دیدِ سازمان
سازمانِ عِلل چه نامِ خوب تر به کهنه برگ شد
بغض آسمان
نمی شکند چرا به نفع کودکان
غصبِ جاهلان نمی رود چرا ز رسم جهان
بغضِ آسمان
به ابر غم کنایه ای بزن تا ببارد بر جهان
صدای آشنا ز دور می آید
می شنوی؟
فقط علی فقط علی(ع)
صدا زِ نورِ منجلی
به عدلُ داد منتهی
فقط علی(ع)عجب شَهی
به راه او فدا شدن
به عشقُ هم صدا شدن
چه رمزُ رازِ قابِلی
فقط علی(ع)فقط علی(ع)
گناهِ من بِبَر علی(ع)
کمَم مرا بِخَر علی(ع)
به راه خود بِکِش علی(ع)
خدایِ شه دَهِش علی(ع)
فتاده ام ز گیوه ات
مرا بِبَر به شیوه ات
اراده ای قوی علی(ع)
چو برقُ زَر رَوی علی(ع)
به جانِ من نظر بده
به خود مرا خبر بده
شهیُّ دلبَری علی(ع)
مهیُّ سروری علی(ع)
چه عاشقانه با دِلی
فقط علی(ع)فقط علی(ع)
غروب یک اثر دهد
طلوع را ثمر دهد
بریده سر حسین(ع)به خون
و فصلِ غم فقط خزون
طُلوعِ صاحِبَ الزَّمان(عج)
بیا و با دلم بمان
شعور آدمی ستم
اگر نبود شعر غم
به عشق می کُشی مرا
به لطف می کِشی مرا
چه لطفِ بیشمارِ هو
نشاطِ خوشگوارِ هو
غبار غم به شانه اش
فدایِ چینِ چانه اش
شهیدِ صبرُ حوصله
سخن به وقتِ هلهله
چه عاشقانه حاصلی
فقط علی(ع)فقط علی(ع)
