یا حسین مظلوم(ع)

چون گِلِ مرا می سِرشتند

از تو به دلم می نوشتند

شد گِلُ دلم با تو ای عشق

من و تو به یک سرنوشتند

بنده ی تو،من گشته ام عشق

چون که به تو آزاد گشتند

بندگان افتاده در عشق

افتاده بر هر بهشتند