کینه ها ی پلید های روزگار 
سینه های به خونُ زخم سازگار
غیرتی که به ظلم باج را نداد
تا که حقّ عزیز گشتُ ماندگار
 
علی اکبر(ع)تا به دشمن تاخت
چو حیدر(ع)آثارِ دین را ساخت
به آخر چون نظمِ کارش دید
به اوَّل هم آبُ خاکش باخت
 
دستِ عبّاس(ع) با مشک بر زمین افتاد
غصّه اش بر زمین داد هر زمان فریاد
بهرِ امدادِ آخر حسین(ع)شتابان رفت
تا به اوَّل عَلم را دهد بمانَد یاد