برف زیبای زمستان چه نشاطی دارد
نرم سرد است هماهنگِ خزان می بارد
چون بهاری برسد برف شود آب و خوش
آن نَفَس رود خروشان و شتابان آرد
سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
بی تفاوت شد دل در طلبی عاری رفت
غم فرو ریخت مسن تر دل برنا می کرد
ماه هر وقت چه عاری ز خطرهای کسوف
ماه پیدا که شود غافله دانا می کرد
شب فرو ریخت به شب تا که به روزی تن داد
غم عجب بوسه ی خود بر لب رعنا می کرد
دشمنی چون که ببیند همه شعرم ز حروف
حرف مشکات نبیند چه خبرها می کرد؟
آن ابوبکرُ عمر در پیِ عثمان کجاست؟
بی خدا گشت فقط شر که به هرجا می کرد
تا معاویه یزیدش به نجس شد مأنوس
صهیونیستی یزیدی که هویدا می کرد
این چنین سنّتِ الله دهد مرگ به ظلم
منجلی رسم خداوند توانا می کرد
تا بمیرد ز حسد زیر ستم های خودش
رسم سفیانِ یزیدی به فنا ها می کرد
عشق مانده ای به دور دست ها به نور
عاشقانه ماند راه محو شر به گور
ظالمان افول کرده اند چون غبار
واقعیّتی که هست پیش دل صبور
ظلم هچو کف به روی آهنی مذاب
می رود که پر اثر شود فلز به زور
زور صهیونیستی به نیستی و مرگ
زندگی به زور می برد ستم به گور
این یزید زاده شد ز امریکای پست
انگلیس پست زاد بی اثر و بور
چون کفی مجاز واقعی که هیچ گشت
در حجاز می کند حقیقتی ظهور
اُمُّ البَنین(س) به فضلِ ابوالفضل(ع) جان گرفت
عبّاس(ع) با دو دستِ شرف آسمان گرفت
افتاد ماه پیش دو دستش نفس کشید
باری به دست او دو جهان می توان گرفت
از خاک غم گدازه ی آتش فشان مثال
آن سوز عاشقانه ی هر ارغوان گرفت
ظلمت چه کشف گشت ز آوازه ای چنان
شد در فساد وقت بشر بی کران گرفت
خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخر زمان گرفت
لختی بمان به پیش دلم آسمان عشق
عاشق اگر به عشق بماند همان گرفت
بر سحر موزیانه ی فرعون که محو گشت
موسی(ع) علی(ع) بگفت عصا چون کمان گرفت
این روز ها رسول بسوزد خزان چه سرد
قرآن به حفظ کرد چو حافظ چنان گرفت
بی هدف آمده در پهنه ی سوریه ستم
سست باشد و نداند که به وسعت شده کم
چون ضعیفی نتوانست به جنگی برود
زود افتاد به خواهش که غرامت بدهم
این سلاحی که به ظلمت شده سرمایه ی شر
بار پالان ستمکار کند پر ز عدم
سود بد بار رسد بر سَرِ اوهام ستم
شورشی سوی ستم گشت فرو رفت به بم
گرچه بر بام جهالت شده اوهام خران
زیر آن بار شکستند دو پایش به شکم
چون که خرتر شده آن شر به دو پا دست به سر
تا که افتاد به دوزخ و ندانست جنم
ظلم از ریشه بکن تا که شود خوب جهان
خط بکش روی ستمکار ز موشک و قلم
(به خواست خداوند،تکفیری ها،رژیم صهیونیستی و دولت جعلی امریکا ناچارند با مقاومت جوانان و مردمانی که به آنها ظلم می شود هرچه زودتر از بین بروند تا اوهام بی ریشه و اساس از جهان زدوده شود.)
مدّتی هم به ستم خواهِشِ بیهوده نماند
در سرابی به ستم هو همه از پوچ کشاند
می توان در بَرِ هو بود نه در فقدِ وجود
دائماً دفتَرِ هو نامه ی اعمال رساند
بی عمل بیخِ جهنّم شدُ افتاد سراب
تشنگی ماند به آن ظلم عطش یکسره خواند
در حرم های علی(ع)جای خداوند شدند
از شکافی به علی(ع)کعبه همانند کشاند
اسم الله علی شد که محمّد(ص)به هم اوست
تا بگردد به علی(ع)دین محمّد(ص)که نشاند
می نشیند به دلم نامِ علی(ع) در همه وقت
زینبی(س)صبر خداوندِ علی(جلَّ جلاله)نور رهاند
آدمی می داند قابیل هابیل را نکشت بلکه هابیل در آن شرایط شهادت خودش برای خداوند را با مرگ و تباهی قابیل به جهنم صلح کرد.رحم الهی خواسته ی قابیل را در از بین رفتن خواست.پس از آن یک موضوع مهم برای آدمی ظهور یافت و این که به دنیایی که خداوند به او ارزانی داشته قانع باشد و به روزی مظلوم حسادت نکند،وگرنه تباهی و جهنم را روزی خودش ساخته و مظلوم به شهادت و قرب الهی می رسد.هر دو کار را خداوند به خواست مظلوم و ظالم انجام می دهد،اما خواست مظلوم خواست الهی است.توضیح اینکه پیغمبر(ص)به گلوی مبارک امام حسین(ع)بوسه زد تا در کربلا بریده نشود و ظلم نتوانست بر این خواسته که الهی بود چیره شود.اما رحم الهی خواسته ی ظالم در از بین رفتن خودش را منوط به آن چه که در واقعیت دیده شود می کند تا هلاکت و نابودی ظلم و ظالم را نمایان سازد.پیش از آن حوادثی که گفته می شود ظالم به دختر پیغمبر(ص)تعرض کرد هم نشانه ای نمایان از بین رفتن ظلم و ظالم را نشان می دهد و هر طور تعبیر کنند و بگویند که ظلم را همراهی کنند یا نکنند،فایده ی از بین رفتن ظلم و ظالم را می رساند.حقیقت دارد که میخ درب خانه ی حضرت علی(ع)در پیکر همسر ایشان(س)فرو رفت و دست ظالم به جهنم رفت و هیچ برخوردی با ایشان نداشت.و آن از بین رفتن ظلم است که با شهادت نمایان تر می شود.حتی میخ در هم به ایشان ظلم نکرد.و خنجر یا شمشیر به امام حسین(ع)ظلم نکرد.ظلم خواسته ای پلید از ظالم است که به اختیار آن کار را می کند یا به اختیار خودش را در اختیار ظلم کردن قرار می دهد.
نفسِ سرکش به یهودی شده در راه غروب
خانمان سوز چه جولان بدهد بر سر چوب
تا که دنیا به یهودی برسد پستُ ظریف
می شود همهمه گاهی که یهودی شده خوب
چوبِ باطل که عَلَم گشت بگردد به سراب
ای منافق تو به این چوب نجس میخ بکوب
میخ از خانه ی مولا(ع) تنِ عترت(ع)بشکافت
دست ظالم به جهنّم شدُ آن گونه چه خوب
هر اسیری که نوشتند به زینب(س)نسرود
ظالمان خدعه نوشتند سرودی که نبود
در اسیری شده ظالم چه یهودی و نجس
این چنین بود ز اوّل به همان نفسِ حسود
(دنیای مدرنیته مراقب باشد چراکه هرآنچه که می خواهیم می شود و صهیونیسم را به کاری که می خواهیم مجبور ساخته ایم،خطر جدی به اسارت صهیونیسم در آمدن است که اگر دستانمان در مقابل صهیونیسم بسته باشد و یا سرهایمان بریده و یا هرچه که خودمان می خواهیم نه به معنای تسلیم شدنمان در مقابل صهیونیسم است بلکه به خاطر کاری است که باید انجام دهیم و آن خلاصه می شود به اینکه ((اجازه دهیم دنیای مدرنیته با ماهیت بدون صهیونیسم در همه ی دنیا آن طور که باید شکل بگیرد که پس از خواست خداوند خواست ملت ها شرط اساسی آن است،سپس دولتی را که تشکیل داده ایم مشاهده می شود.هم اکنون دولت امریکا وجود ندارد و توهمی بیش نیست مواردی که در امریکا و انگلیس و مثل آن به غلط رخ داده ماهیت های یهود است.طوری که دولتمان بر آن ماهیت ها سیطره دارد.آنچه که اجازه نمی دهد آنطور که باید ماهیت ها در سیطره ای که داریم آنان که در پی دنیا می باشند را راضی نگه دارد،صهیونیسم می باشد.متاسفانه زیاده خواهی در دنیا منجر به ساخت صهیونیسم در قوانین دنیای مدرنیته شده است،باید هرگونه جنگ طلبی و صهیونیسم از دنیای مدرنیته حذف شود تا بتوانیم با توجه به سیطره ای که داریم دنیای مدرنیته را کنترل کنیم.))بنابراین در وضعیت پیش رو تشکیل شدن دنیای مدرنیته با توجه به خواست خداوند و سپس خواست ملت ها از طرف ما مانعی ندارد،اما تشکیل دولت یهود را در حد توهم خودش هم نمی پذیریم و هشدار می دهیم که یهودی ها می دانند تشکیل دولت یهود شدنی نیست و نشانه ی این زیاده خواهی توهم سران امریکا،انگلیس و مثل آن ها در تشکیل دولت است این توهم اساساً صهیونیستی است و هیچ اساسی ندارد،دلیل محکم آن این است که پیش بینی آن در گذشته انجام شده بود و چون همه ی ماهیت ها از صدها سال پیش تحت سیطره ی دولت ما بوده است،صهیونیسم تحت سیطره ی ما مجبور به از بین رفتن بوده است.اما با توجه به پیش بینی اجازه ی بهره مندی یهود از دنیای مدرنیته و یا میزانی از شکل گیری دنیای مدرنیته برای یهود داده شده است اما برای صهیونیسم اجازه از بین رفتن داده شده است.یعنی اگر دنیای مدرن با ماهیت یهودی و با هر ماهیتی صهیونیسم را بپذیرد ،در دامی افتاده که آن را از بین می برد،موضوعی که در حال حاضر برای دنیای انگلیسی،غربی و امریکایی پیش آمده و تا از بین نرفتن صهیونیسم ادامه دارد.راه حل حذف صهیونسیم و بازگرداندن مواضع فلسطین ، لبنان،سوریه و هر موضع به تاراج رفته است.پس ممکن است در سرتاسر جهان دولت هایی که تشکیل شده توجیه داشته باشند اما دولت هایی که تلاش برای سیطره ی یهود دارند کاملا از بین رفتنی می شوند.و در رابطه با دولت هایی که تلاش برای سیطره ی غلط و یهود ندارند باید بگوییم در آن دولت ها نقش داریم بدون اینکه دخالت اشتباه باشد.به معنای این که ممکن است تعداد کمی از یهودی ها در نهایت مسلمان شوند که در دولت ما نقش آفرینی کنند،همینطور از سایر اقشار غیر یهود بسیاری مسلمان می شوند و در دولت ما یعنی دولت اسلام نقش آفرینی می کنند،دولت یا حکومت اسلام از گذشته ای دور تشکیل شده و تدبیر اوضاع جهان توسط دولت اسلام به منزله ی دخالت غلط نیست.دولت اسلام وقتی در دنیا پدیدار می شود که ظلم از بین برود،چگالش به سمت ظلم مانع مشاهده ی دولت اسلام است که طبیعی است.مثل اینکه روز روشن،رفتن در تاریکی مانع طبیعی مشاهده کردن روشنایی روز است.پس ظلم نکردن یا مبارزه با ظلم مثل این می ماند که از تاریکی جهل بیرون بیاید و دانش درست را مشاهده کند.چگالش به سمت دنیای مدرنیته فساد رفتن در تاریکی را داشته که آدمی را از مفاهیمی دور می کند و به جهل مدرن می رساند،مهم این است که آدمی در پی ظلم کردن نباشد و متوجه باشد که در نهایت عدل حکم فرما است.دولت اسلام فرصت از بین رفتن صهیونیسم و هر میل برخلاف اسلام را دریغ نمی کند و بیشتر فرصت رسیدن به اسلام را به همه ی جهان فراهم می کند.این فرصت هنگام پیش روی غلط مخالفان اسلام به سمت جهل یا از بین رفتن بیشتر مشاهده می شود.)
راه حتمی خط میزان خداوندِ علی(جلّ جلاله)
آن نبی(ص) هست به هر راه همانند علی(ع)
کاروان رفت ز هر دهر مکان با عملش
ای حسودان نشود منفصل پیوند علی(ع)
ضعف امروز به فردای حقارت برسد
این تماشا به خودش صحنه ی غارت برسد
ساده لوحان به حقارت همه آماده به خط
ساده لوحی ز حقارت به جسارت برسد
پیش مرگی که نگاهش شده با ظلم ظریف
در نجاست و کثافت به تجارت برسد
بهره از ظلم چنین گشت که غارت برسد
کُشت مظلوم که ظالم به مهارت برسد
ترک عثمانُ عُمر حزب ابوبکر رسد
از امیّه و معاویّه شرارت برسد
پس اگر خواسته باشی تو فراوان ز خدا
می زنی ریشه ی ظالم که بهارت برسد
گاز نفتی که رسد بهر نجاست شدگان
قطع باید که به آن خصم خسارت برسد
جای همسایه قوی کن نه به دشمن برسد
چون رسد فاتحه بر هر چه عمارت برسد
رمز هر زور که زانو بزند پیش علی(ع)
ناگهان ظلم و ظالم به اسارت برسد
بعد از آن دور نباشد که فراوان برسد
از خداوندُ علی(ع)وقت بشارت برسد
چون که گردد بی اثر هر ظلم طاغوتی و شر
گفت گویی هست، از شر دور باشی ای بشر
زور بازو از علی(ع)آمد مداوم هست این
هرچه باشد روی شر ریزد چو بمبی با تشر
حساب مکر ظالمان نمی شود مگر حرام ؟
گناه این بشر چرا نمی شود دگر تمام؟
کدام آیه مانده دور در نهان کدام آیه؟
ستم و کفر،مست هار می کند دگر کدام؟
مرام هر ستمگری جهنّمی برای خویش
شود ستم ز مکر خود اسیرِ ظلم بی مرام
کبود گشت آسمان ز چکمه های ظالمان
به میخ در بگو چرا ، نگشت کج شبیه لام؟
دروغ یا به راستی علی(ع)فتاد در سکوت
به صبح عاشقی چنین سکوت شد به یک کلام
بیا ز عطر چادرت سراغ من بگیر
شفای زندگی تویی همیشه دلپذیر
به عشق ماندگار مانده ای تو در بقیع
فقط تویی نشان بی نشانه در غدیر
تیر تکفیر ترور گشت تمامی به خودش
ناگهان ظالمِ کافر شده در حرب خودش
کشتنش سهل و شد ظلم به پایان خودش
این چنین دور شود کفر ز آن خواب خودش
میل انگور به ظلمت بشود چرک نجس
این چنین عقلُ خِرَد دور شد از آب خودش
مغز بیهوده ی شیطان به سرش آمده است
هرچه در کفر خداوند شده در خواب خودش
خواب باشد به ستم تا که بمیرد به سراب
تا تروریست شتابان برسد سوی عذاب
صهیونیستی که فلج گشته نباشد عددی
عددش تا به مکافات عدم بورُ خراب
عدّه ای جای خداوند به عالم شده اند
تا که عالم برسانند به عدلی ز ثواب
حق مظلوم به تیری ز خداوند علی
می زند سلطه ی ظالم به سرابی بدلی
مکر ظالم همه افتاد به دوزخ و خودش
آسمان دور شد از کرده ی ظالم ازلی
وقت برگشت به خوبی شده از رحم علی
گر نه هر ظلم بمیرد به خودش جهر جلی
(تروریستهای تکفیری که به سوریه حمله می کنند مرگ و تباهی فوری را برای خودشان رقم می زنند.)
ای عقب مانده ز عالم نشود صلح دگر
روزگاران همگی رفت شود جنگ مگر
گر بخواهد به سلامت برسد جامعه ای
بزند تیر خودش سوی شبی ظلم نگر
نگران نیست عالی و علی از همه شر
روزگاران شده این زهر ملایم به جگر
مکر فردا که ز امروز و دیروز رسید
می کند ظلم عدو روی خودش زیرُ زبر
(خطاب به سیاستزدگان عقب مانده از عقلانیت که در پی صلح با جرثومه ی فساد شیطان بزرگ امریکا و متّحدان آن می باشند)
بیش از این عاقبتی ظلم چه دارد به جهان؟
دور شد از همه هستی و جدا شد ز شهان
شاه دیروز به امروزِ گدایی و افول
شاه امروز به فردای گدایی شده کول
راه امروز رسد از رهِ دیروز رسول
راه فردا برسد جور ز امروزِ رسول
صهیونیست بشود دور ز آثار وجود
وعده ای چون که شود حق بشَود زود قبول
صهیونیست بشَود دور ز آثار جهان
ناگهانی و به آنی برَود خصمِ عجول
آفتابی که ندارد ز خودش نورِ وجود
می زند شعله ی انکار به هر خصمِ فضول
شاه خوبی که دهد راه خداوند وجود
از رسولست رسولست رسولست رسول(ص)
هر چه موشک که روا گشت به آثارِ جهان
می زند شعله ی انکار به بدکار شهان