به زینب می خورد عالم قسم هر وقت
که می ماند به آئینش حرم هر وقت
فراوان از علی آمد علی بایست
محمّد با علی بر باورم هر وقت
بی تو هرگز نشود فصل صمیمیّتِ دهر
فاطر از فطر تو طوفد به عصا نیل به نهر
مُشکِ خوشبوی طهارت به کجا ظلم کجا؟
خرج جاری به خردها به تو آید نه به زهر
عرض اندام علی سوی خداوند وجود
امّتی جور به الله شود ،ظلم به قهر
حیُّ حاضر شده هستی به تو زینب همه وقت
حُبِّ الله ز صبرت برسد بر همه شهر
زینبی صبر خداوند جهان در همه کار
باز آید ز خداوند به عالم همه مهر
صاف صادق برسد نور علی در همه وقت
کاروانی برسد سوی علی در همه دهر
ری و مشهد و حرم های محمّد به شهود
تاب شیراز و قم گشته چه بی تاب به بهر
نزد الله نجف سمت محمّد که رسید
هاجر از بهر علی سعیُ صفا داد به وهر
حتماً هر کفرُ ستم رفته ز پائیزِ حضور
مدّتی گشت ستم صلح به آخر شده جهر
