امام محمّد باقر علیهم السّلام

بارگاهی که شکوهش شده بر عرش الهی

عرش الله به آن بست فقط خانه ی شاهی

حُسنِ یک حرف که بارید به هر نور مداوم

حرفِ الله محمّد(ص)و علی(ع)نورِ الهی

عرش الله به صبحی که زده تکیّه ی محکم

فاطر از راه محمّد(ص)و علی(ع)لطف پگاهی

مطمئن هست به این راه خداوندِ عوالم

الکنَم من که بگویم برود هرچه گناهی

صافُ مخفی شده این راه به برنامه ی عالم

کاملاً محو کند هر چه جهالت به تباهی

رِندُ باهوش ترین دانِشِ عالم شده مخفی

نقد محکم شدُ بر نسیه نشد تکیّه ی واهی

ترس بیرون شده از راه خداوند چه آسان

حرفِ محکم بدهد فطرتِ هموار به راهی

مطمئن هست محمّد(ص)و علی(ع)سوی ظهورش

باقرالعلوم(ع)بر صحَّتِ قائم(عج)به گواهی 

حاج قاسم رضوان الله علیه

حاج قاسم شده فرمانده ی میدانِ خطر

از شهادت شده امیالِ ستم پوچ اثر

بی اثر گشت فقط بهره ی صهیون به وبا

در وبا گشت چه فرجام ز برجام به شر

در حجابی بتَوان ماند به آثارِ وجود

بی حجابی به هرآن چیز نگردد به ثمر

اقتصادی که به بت داد رکوعش و سجود

شد دلاری که دهد سوخت به دجّال خبر

بر بیابانِ بدی باز شود بند خراب

تا ز بارانِ زمین ظلم شود زیرُ زَبَر

رمز مهمور الهی شده آثار وجود

بی وجودی چه توانست به غیر از ابتر

رفت دنباله ی شر سوی جهنّم و سراب

رمز ارزی به دلاری و به هر سلطه ی پر

چون پری کاه شود شاه بیابانِ ستم

پس تو خود گوی ندارد که ستم بخت دگر

پوچ دیدن چو پُری گشت ز دجّاله ی آن 

بلکه بختش شده دنیای همان پوچ نگر   

آثار بهار

سردُ برفی شده گویی همه آثار بهار

انقلابی که ببارد ز سراپرده ی یار

عرش الله به شب های ستمدیده رسید

گشت دیماه خرامید اثر در شب تار

تا چو بهمن بخراشد همه چون برف ز کوه

ماه اسفند نفس های بهاری چو بخار

فرق حمله و آدم کشی با قیام الهی

اگر قرآن را خوب مطالعه کنیم متوجه می شویم که دین اسلام سایر ادیان را در ذیل اسلام تائید و تحکیم می فرماید،به این معنی که فرد مسلمان وظیفه دارد سایر ادیان الهی و کتاب های آسمانی و پیامبران الهی را تحت دین اسلام و کتاب آسمانی قرآن و پیامبری حضرت محمّد(ص)تائید کند و باور داشته باشد.هرجند امورات دین بواسطه ی کفار و ظالمان تقطیع شده است.یعنی به محض رسالت حضرت محمّد(ص) و تمام شدن همه ی ادیان الهی به دین اسلام و نزول کتاب آسمانی قرآن،تقطیع امورات دین الهی در قرآن ذکر شده است.پس ادیان الهی همگی یک دین هستند و در آیه ی لَکُم دینکم و لیَ دین در سوره ی قُل یا ایُّها الکافرون صریحاً ذکر شده که پیغمبر اسلام(ص)خطاب به کافران بگوید دین شما برای شما و دین برای من.یعنی هر دینی که کفار اعلام می کنند اعم از اینکه اعلام کفر کنند یا اعلام هر دینی با وجود اینکه کافرند می شود گفت دین کفار برای خودشان خواهد بود و دین اسلام نمی باشد.مثلاً اگر کافران بگویند دینمان اسلام است در حالی که نشانه های کفر در آنان در مخالفت با پیغمبر(ص)می باشد دین آنها کفر است.پس حتماً در اختلافات که در تقطیع دین حادث می شود حکم الهی نافذ است و فرموده اختلافات را جهت حل و فصل به نزد پیامبر(ص)بیاورید تا حل و فصل فرماید.شگفت آور اینکه مواضع بیهودگی هرچه خلاف خواست پیامبر(ص) است به کافران صلح شده است و از دین اسلام بیرون است.
پس اگر اشخاصی مدعی اسلام پیدا شدند که در تقطیع امورات دین نقش داشتند به این معنی است که از اسلام حقیقی خارج شده اند و کافر و ظالمند.بنابراین ادیان الهی فقط در یک دین تمام شده و وجود پیروی حقیقی از هر کدام از ادیان الهی به دین اسلام متصل می شود و پیروی حقیقی از دین اسلام به همه ی ادیان الهی متصل است.در همه ی ادیان الهی قیام برای خداوند توصیه شده است.که قیام امام حسین(ع)شاخص ترین قیام در ادیان الهی برای خداوند تاکنون بوده است.قیام با حمله و آدم کشی فرق دارد.انسان های کافر و ظالمی که به اسم دین خداوند به انواع مختلف حمله و آدم کشی می کنند ممکن است تظاهر کنند پاره ای از دین خداوند را به همراه دارند که کفر و ظلم غلبه ی آن ها به سمت خروج از ادیان را مشهود می کند و اگر پس از آن هم تظاهر به دین یا ادیان کنند فایده ای ندارد و نمی شود آنان را در زمره ی کسانی که دین آنان به واسطه ی ظالمان و کافران تقطیع شده قرار داد.حمله و آدم کشی عین کفر و ظلم است.یعنی ارکان امریکا،انگلیس،رژیم صهیونیستی،داعش و آنچه از داعش متولد شده،...مساوی با کفر و ظلم است که هیچ اثری از اسلام در آن وجود ندارد.ممکن است در امریکا،انگلیس و مانند آن ها اثری از دین یا اسلام باشد اما ربطی به ارکان امریکا یا انگلیس ندارد.کشتن کافران پس از شرایطی ، جائز و گاهی لازم است که هم اکنون از بین بردن رژیم صهیونیستی جایز و حتی لازم است.اما در امریکا و انگلیس فرو ریختن ارکان از درون شکل می گیرد تا وقتی که فقط کفر باشد و دین در آن نباشد.وقتی دین در آن نباشد حمله از بیرون به تمامی مواضع آن جایز است.در وضعیت فعلی فقط حمله به مواضعی که دین در آن وجود دارد جائز نیست.

سرنوشت را باید از سر نوشت

ظلم بی آبرو گشت قالب تهی کرد

ای ابوبکر رفتی عمر هم شهی کرد

شاه عثمان خلافت به پوچی خبر داد

مردمی را علی(ع) دور از گمرهی کرد

خلف شیطان معاویه شد ای ابوبکر

این خلافت شود از تو سروی سهی کرد

این که دنیا چو سروی سهی شد یزیدی

از ابوبکر ابداع شد وانگهی کرد

وانگهی گشت آن رسم عثمانی به پوچ

ترکیّه شد معاویه خود چون کَهی کرد

صهیونیستی خودش در خرافات چرخید

چرخ شیطان یزیدی فساد آگهی کرد

شاه مردان علی(ع)شد علی(ع)هست در راه

چون علی(ع)از محمّد(ص)که شر را تهی کرد

ماندن

ای فقط عشق تو ماند دگر از راه نماندم

پیش عشقت سر و پا به سرا پرده نشاندم

عاشقان بی سبب از عشق میل ندارند

میل امیال به پروانه ی شمع از تو کشاندم

سوز پروانه ی شمعت چو به خیلی ز منست

من بسوزم به پرش چون ز تو اصرار رساندم

نفس بیهوده رها شد که نفَس از تو کِشیدم

هر رهایی به رهت را همه هموار رهاندم

//من در این ظلمت بیهوده شتابان چه کنم؟
چه کنم یکسره در راه بیابان چه کنم؟
کمرم خُرد شود از همه اسباب خرَد
بی خرَد در پی سرمایه ی ویران چه کنم؟
نفَس از سینه برون رفت دگر باز نگشت
که نمی گشت به بازی نفَسم هان چه کنم؟
سپری شد همه عمرم که به بازی چه کنم؟
چه کنم صحنه ی بازی ز رقیبان چه کنم؟
به جهان آمده بودم که به الله شوم
که اگر این نشود دوزخ سوزان چه کنم؟
ز بهشتی که ببارد خبری بهر تنم
دگر از قهر تو الله هراسان چه کنم؟
در عذابی که مداوم به وجودم برسد‌
چه کنم توشه ی من بور و عریان چه کنم؟
فقط این شد که دگر شکوه ز غم ها نکنم.
غم زهرا(س)به وجودم بکنم آنچه کنم./

به مناسبت تولّد با سعادت حضرت زهرا(س)و روز مادر

یا علی(ع) در رهِ عشقت شده گمنام مزار

دختِ پیغمبر خاتم(ص) به علی(ع) نور و یار

نور زهرا(س) همه  بر عرشِ خداوند عزیز

یا علی(ع)گفت که شد دور چنان از شبِ تار

روزِ مادر شده از امِّ ابیها(س)به وجود

راهِ جنَّت بدهد دور کند شعله ی نار

هر شبی تار که آمد برود از دو جهان

ظلم باید بشود در دو جهان پوچُ ندار