به مناسبت فرا رسیدن ولادت با سعادت حضرت فاطمة الزَّهرا(س)

فهم این فاصله در دفعِ جفا هست فقط
فصلِ نافذ همه در وصلِ شفا هست فقط

فاطر از فطرَتِ مخفی نفَسی فاطمه(س)زد 
فطرِ آن فاطمه(س)ایلافِ وفا هست فقط

یا علی(ع)فاطمه(س)در وصل تو آمد به جهان
از مُحمَّد(ص)به تو شد فاطمه(س)آثارِ عیان

جزر از جاذبه ات مد بکشد باز به خود
آب باران که به آداب تو زد مد به جهان

 از ازل هیچ تعامل نشود بهرِ ستم
گشته گهواره ی گیتی چه هماهنگ روان

در تعامل چه هماهنگ به عدل است روان
در تعادل ز ستم هست گران بر دگران

در فسادی که بیفتد به سرابی و عذاب
ظلم باید برود بهر تعامل نگران

در شتابی که رسانید جهان را به علی(ع)
وزن مظلوم تعامل به عدالت و امان

یا علی(ع)عدل تو بر هر چه تعادل چه نهان
یا علی(ع)رسم ستم را به سرابش برهان

هر ریا کار و ستمکارِ سراب پیشه در هر جا و هر زمان ادّعای تعامل با ستمکاران و فاسدان را مطرح کند باطل و به فناست.در مواجه ی اسلام با ستم،ستم تا حدی مانع اسلام می شود و معادلاتی که اسلام بر آن حکم فرماست و ستم را گرفتار می کند ، شکل می گیرد بی آنکه تعاملی با ظلم به وجود آید.پیامبر(ص) و علی(ع)حاکم بر همه امور بوده اند و روش مبارزه با ظلم را تا نهایت بنیان نهاده اند بنابراین روش اسلام از بین بردن بساط ظلم(رژیم صهیونی و عوامل آن در برهه ی فعلی)می باشد و هر مسلمان نمایی و اسلام نمایی که این روش را ندارد در معادلات ظلم به از بین رفتن منتهی می شود،همچنین آنان که در سایر ادیان هستند باید بدانند پیروی یا حمایت از حاکمیّت صهیونی-امریکایی آنان را به ورطه ی نابودی می کشاند چون آن ورطه ی غلط تعادل را هم بر نمی تابد و محکوم به نابودی است.

مشق شهادت:

مشق شهادت شده از شعله ی شمعی به شهید
 پر بِتَپد پیش پگاهی که به پروانه تپید

چون که نچسبد به چرایی شده چابک چو به کوچ
کوچه و هر کوچه چنین چید و این چاره چمید 

مژده که این ژاله ی خونین مژِگان را همه شست 
 در شهدا شمعِ شهادت شدُ آغوش کشید     

 

حیَّ لایموت

تمام نقد من به این شکاف واقعی روان

عجب علامتی نهفته در عرب و عاملان

علی(ع)علامتی که می دهد علاج ننگ عار

عذاب عاملان فتنه واقعیَّتی نهان

شکاف می خورد جهان ز دجل درد بر شفا

سقوط می کند هوس به سوی دجل آن خران

مقاومت سلاح گرم ماندگار می شود 

فقط همین سلاح گرم می کِشد به خود جهان

عیان شود که هر چه خر چه خوار باخت بی سکوت

حریف کفرُ هر ستم همیشه حیِّ لا یموت

حروف حمله بر ستم همیشگیست ای رسول

قسم به قامتی ز هو قیام کرده در قنوت

مرا در رنج عالم می کشیدند

مرا از رنج باطل می بریدند

جدا ماندم ز آن سختی به این رنج

به راهی در مناجاتم رسیدند

شبیه گُل چه می آید به باغی

شبیه دل چه می گردد چراغی

همین که شبه ای زاید غباری

فراغ غم بغل می کرد داغی

به مناسبت سال روز وفات حضرت امُّ البنین(س)و روز تکریم مادران و همسران شهدا

دلبری پیش علی(ع)رسم ابولفضل(ع)رساند

مادری عشق حسین(ع)را به ابوالفضل(ع)نهاند

بهر پابوس حسین(ع) اذن ابوالفضل(ع)رسید

یا حسین(ع)گفت علی(ع)،ره به ابولفضل(ع)کشاند

جا نمان از ره این قافله هر جا تو رسول

آدم از وقت ازل توبه به این فضل رساند 

فضل او آیه ی هو رسم نکو رازِ مگوی

دست هو بودُ ز آن فضل ابولفضل(ع)نشاند 

شر که از پیکر آدم(ع)بشود دور و محو

لعن شد چون که به راهی ز ابوالفضل(ع)نماند 

به مناسبت هفته بسیج.

فصل رفتن ز موانع و مسیری همه خار

فصل افتادنِ صدها گره در آن همه کار

فصل رفتن و رسیدن به شهادت و بسیج

وصل دائم به همینست که باشد همه یار

یار مظلوم بسیجی که به ظالم شده خار

غیرِ الله و فرمانده ی خود زد به کنار

تا ببیند همه دستورِ ولی امرِ عزیز

دور گردید ز دجّال و  نیرنگ سوار

ضدِّ جمهوریِ اسلامیِ ایران به فناست 

می فریبد همه مردم به سرابی چو غبار

می رود رسم ستم سوی سراشیب سراب

می رسد رسم ستم سوی خودش پوچُ ندار 

 

 

به مناسبت شهادت حضرت فاطمة الزّهرا(س)

یاد آن روز که عطرت همه از بوی خداوند رسید
نور عشقت به علی(ع) سر زدُ از روی خداوند رسید

قدرُ تقدیرِ علی(ع)با تو،تو ای فاطمه(س)در وصل علی(ع)
با تو در بیتِ نبوَّت به امامت که فقط کوی خداوند رسید

ظلم آمد و به غارت همه جا را شبِ بیهوده کشاند
در تبی بی تو علی(ع)رفت و بازوی خداوند رسید

تب نمی کرد علی(ع)با تو،تو ای یک تنه در بطنِ علی(ع)
با تو یک تن شدُ تابید به تقدیر فقط سوی خداوند رسید

دست عبّاس(ع)رسانید حسین(ع)را به سلامت به علی(ع)
دست در دست علی(ع)بست به باروی خداوند رسید

چون بتی خوار بیفتند ستم ها ز توان در همه تردید و ترس
این تویی عترتِ(ع)تابان به علی(ع)ثبت که از سوی خداوند رسید

 

غروب کرد آفتاب زندگیِ عاشقانه در علی(ع)

طلوع کرد آفتاب بندگیِ عارفانه در علی(ع)

تمام زندگی ز وصلِ این غروب هست تا طلوعِ آن

تمام بود زندگی و بندگیِ عالمانه در علی(ع)

کبیرتر امیرتر و بهتر از هر آنچه هست در زمین

فقط رسولِ(ص)اوست بهترین مقامِ جاودانه در علی(ع)

مُحمَّد(ص)از مقام خود به آسمانِ او رسید از ازل

 بربِّ کعبه فزتُ گفت با سه نفسِ مطمئنّه در علی(ع)

نفوذ نور اوست بر موانعی که بسته است راه نور

نمی رود نفوذ هرچه حلیه های موزیانه، در علی(ع)

کلام آفرینش از برای میل آدمی به نور او

نمی رسد هوس و میل بی شرف و ابلهانه، در علی(ع)

حروف اوَّلین بشارت از نبیِّ مرسلین(ص)بقای او

فرار هرچه رجس از تمامِ نظم صادقانه در علی(ع)

علی علی علی علی علی علی علی علی علی علی

علی علی علی علی علی کلام مخلصانه در علی(ع)