ای ستمکار که گشتی ته دوزخ به عذاب
در سرابی که به دنیا شده ای سخت بخواب
مرگ مظلوم نماینده ی پاداشِ ثواب
مرگ ظالم به عذابش،چه بخوابی به سراب؟
رفت هر عشق ز دنیای به پستی و سراب
ساختی پوچ ز دنیا شده ای بورُ خراب
بی وفا شد همه دنیا شده این فتنه به ظلم
کودکان در بغلش آه کشیدند به آب
آه مظلوم به مرگت بِبرَد وقت اجل
گرچه مستی و نجس بی خبر از میل شراب