گر تو نیایی همه جا رابطه سردیست
جامعه در راهِ تَوازن همه فردیست
واهمه دارم بنویسم؟ننویسم؟
بی تو جهان خالِصُ خاموش ز مردیست
با تو جهان عدل بفهمد نه مجازی
عینِ حقیقت که شفا داده به دردیست
درد نبودن به تو بودن شده تکمیل
فاصله اینجا که تو هستی و چه دردیست
ظاهرِ عالم چه به سبزی بدهد روی
باطنِ عالم به نداری و به سردیست
ظاهر نشوی چو نمایان نشده فهم
غایبِ حاضر تو بیا سبزه به زردیست
(به این مفهوم که حضرت صاحب الزَّمان(عج) و همچنین حضرت عیسی(ع)حضورشان در غیبت است و ظهورشان به خواست خداوند منوط به این است که سرتاسر عالم مظاهر فهم با بطن درست در راه این عزیزان شکل بگیرد اگرچه جامعه در کثرت رو به سردی می رود و در اینجا منظور همه ی جامعه ی جهان و حتی عالم می باشد.به طوری که ظلم علیه آنچه به فهم می رود به حیله یا استکبار رفتار می کند و از یک جبهه میزان فهم فراوان تر می شود و از جبهه ی دیگر شدّت ظلم افزایش می یابد تا اینکه به سبب تقدیر الهی ظلم می افتد و فهم غلبه می کند،بدین معنی که لزوم امامت امام بعدی شهادت امام پیش از آن بود که جبهه ای با فهم امامت در راه امام(ع)می کوشید و جبهه ای بر خلاف راه امام(ع)در جهت جهل و ظلم ،امام(ع)را به شهادت می رساند.پس اگر انسان هایی به علّت این که شدّت گرفتن ظلم علیه امام زمان(عج)یکی از مقدمات ظهور ایشان است خودشان یا انسان های دیگر را به سمت افزایش ظلم یا فساد متمایل سازند مثل بنی امیّه که امام حسین(ع)را به شهادت رساند می مانند و اصلاً یکی از دلایل ظهور امام زمان(عج) از بین رفتن چنین انسان هایی به حکم الهی می باشد.ضمن اینکه همانطور که حضرت حرّ(ع)از لشکر بنی امیّه به راه امام حسین(ع)توبه فرمود امکان توبه وجود دارد،و این وضعیت کلی می باشد که اقدام یا تمایل به ظلم مخالف با خداوند ،امام زمان(عج)،همه ی امامان و پیامبران الهی(ع)است.)
