روزگاری خوابِ آسان شد هراسان
از نگاهت آب شد هر غصّه آسان
چون رئیسی بهرِ مردم فکرُ ذکرش
ناگهان آسان کشاندی سوی خود آن
یا الهی یا الهی یا الهی
مردِ دیگر را رسان آسان به میدان