عید فطرُ دل به دل به عشق ماندن
گل ز برگ دل جوانه زد به خواندن
یا علیُ یا علیُ یا علی(ع)جان
هر چه بی تو را ز میل عشق راندن
با نمازِ فطر پیش عشق رفتن
عاشقی به رسم تازگی کشاندن
ساحلی که در کنار دل مُعطّل
پیش بحر با نشاطِ غم رساندن
تا به غصّه جفتُ جورِ عشق باشد
انتظارِ از فرج به دل فکندن
انتظار حرف های تازه دارد
عاشقی ز رسمِ ناکسان رهاندن
در کنارت همه آثار نداری شده هیچ
یا رضا(ع) جاده ی غم پیش تو افتاده به پیچ
پیچ الطاف تو بر جاده ی غم گشت به پیش
نور عالم همه در پرتُوِ لطفت نه ز خویش
