بدونِ غصّه چاره ای به ما ننوشتند
شبانه بهرِ ما نهادِ غصّه سرشتند
نشاطُ طربُ خنده هایِ وقتِ عزیزیم
بدونِ غصّه خنده های خام به خشتند
به خشتِ خام پختگی ز غصّه رساندند
که غصّه با نهادِ طرب یکسره گشتند