بکار فکر خوب را برای آینده
که فکر خوب می دهد شفا به هر بنده
نهادِ عشق ریشه در نگاهِ غم داده
ز مهر شد خزان،مباش هیچ شرمنده
خزان به باد رقصِ ریزِشی بینداز
شتا تو سرد کن نهادِ باد طوفنده
بهار می رسد و باز می شود غنچه
دوباره تاب را ستانده داغِ آکنده
چهار فصل را ورق بزن به خورشید
به ماهِ کهنه وصله کن لباسِ زیبنده