به راه عشق باید جان فدا کرد
که فاطمیّه ظالم را جدا کرد
جدا ز عشق شد ظالم به هر وقت
که ظلم ،این جهان ماتم سرا کرد
دولانده یاخچی پیس که یاددن
بوز اولده عالم ایسّی فَساددن
حرامَه تونَه گُرده قیراخدَه
چوخ اولده مال لر آزده نهاددن
به عاشقان شفا رسان که خونِ عشق شد شهید
فروعِ دین که تازه شد به اصلِ دین علی(ع)دمید
علی علی علی علی علی علی علی علی(ع)
طلوعِ ماهِ عشق را رسان غروبِ خورشید
به شعر من اثر رسان ز آسمانِ خود علی(ع)
دگر پگاه گفتُ گویِ واژگونُ گُم ندید
چنان به عشق از علی(ع)شفا به عارفان رسید
که عشقُ عاشقی فقط ز صحبت از علی(ع)رسید
