مزن بر سَرِ ناتوان دستِ زور 
که روزی بیفتی به پایش چو مور
به هر کرده ی بی شَرف وزنِ اوست
که بی وزنُ عَبَث نهادش چه بور
ز ظلمی ز زنا که زائید هرز
چنین صهیونیست نسلی که کور
به مظلوم رسید اسرارِ عشق
ز مظلوم بِرُفت ظلمت به دور